زندگی همین است میبینی حالت خیلی خوب است و همه چی دارد به خوبی پیش می رود اما یک روز صبح که از خواب پا میشوی میبینی انگار پادگانی از سرباز دارن رختاشون رو توی دلت میشورند و به راستی که نمیتوانی دلیل حال بدت را پیدا کنی و این حال گند میزند به همه ی روزای خب قبلیت، به همه برنامه ریزی های قبلیت...
آن موقع است که میفهمی خاطرات گذشته قرار نیست رهایت کنند و زمان هم آنقدر زور ندارد که بتواند مچ خاطرات را بخواباند. زمان فقط میتواند غباری بر روی آن ها قرار دهد و مدت ها بعد با یک تلنگر این غبارها فرو میریزند و همه چی دوباره به یادت می آید.
زندگی همین است یک ماه با خود کلنجار میروی تا دیگر سیگار نکشی و به اراده خود احسنت میگویی اما صبح یک روز پاییزی از خواب برمیخیزی و چند کیلومتر را طی میکنی تا بتوانی سیگار بگیری...
