تهران گردی

قدم زدن توی خیابون ولیعصر، تئاتر های تهران، خیابون انقلاب با اون دستفروشاش، کافه های تهران و کلی چیز دیگه توی تهران...

همه و همه ی اینا یه جوری آدم رو سرگرم میکنه نمیدونم شاید برای یه جوون شهرستانی مث من اینا این همه جذابیت داره ولی واقعا این همه امکانات رفاهی رو توی شهر های دیگه کشور نمیشه پیدا کرد. دفعه های قبلی ک میرفتم تهران بشدت با اینکارا حال میکردم و کلی کیف میکردم ولی این دفعه نمیدونم چرا حالمو خوب نمیکرد و همش استرس داشتم که چرا تو الان چیکار میکنی آخه این همه آدم هیچ کدومشون نیازی به تو ندارن ولی چرا من حتی بدون تو نفس کشیدنام سخت میشه برام؟ شاید من یه ادم بی اراده ام که نمیتونم هنوز که هنوزه درک کنم راه ما قراره از هم جدا شه...

هنوزم نتونستم کنار بیام که قراره از دست بدمت و میترسم که بعد تو هیچ وقت نتونم مث قبلم باشم.