چــرکــ نــویــس

چــرکــ نــویــس

باید یه جایی باشه که آدم اونجا بتونه خودش باشه و چیزی رو تظاهر نکنه و این وبلاگ تنها جایی هست که من میتونم خود واقعیم رو بدون هیچ گونه تظاهری و با تمام نقص هام نشون بدم
.
این جا روز مرگی ها یا شاید همون بهتر باشه بگیم چرک نویس های یک ذهن بیمار هست
نظرات دیگر تایید نمی شوند ولی شما برایم نظراتتان را بگویید با جان و دل میخوانم همه شان را

طبقه بندی موضوعی
از بچگی با کامپیوتر بزرگ شدم هر موقع بیکار میشدم ، حوصلم سر میرفت و یا حتی وقتی که اعصابم داغون بود به طور ناخودآگاه میومدم پشت کامپیوتر و شروع به کار کردن میکردم باهاش.همینطوری سرگرم بودم با کامپیوتر که قابلیت جدیدی به نام اینترنت بهش اضافه شد (هنوز هم صدایی باحال تر از صدای وصل شدن دایل آپ نشنیدم) با اینترنت سرگرم بودم که با مسنجر ها آشنا شدم و هنوز که هنوزه محیطی بهتر از مسنجر ها توی کل فضای اینترنت پیدا نکردم و قطعا پیدا نخواهم کرد. دیگه اینقدر گذشت تا اینکه رسیدیم به الان که همه و همه دارن زندگیشون رو با این اینترنت میگذرونن ولی خب فضای مجازی برای من فرق داره من خیلی از عمرم رو توی این فضا گذروندم و به نوعی یار همیشگی بوده برام . الان به قول معروف فضای اینترنت مدرنیته شده ولی آدمایی که فضای اینترنت رو همچنان به صورت سنتی میپسندن دارن وبلاگ نویسی میکنن...
 آدما توی فضای مجازی کار به کار هم ندارن،میشه درد و دل کنی خیلی آزادانه و دیگه نگران این نیستی که یکی از همین درد و دل ها سو استفاده کنه و خیلی ویژگی دیگه که توی دنیای واقعی نیست اگر بود قطعا من و خیلیای دیگه بهترین حرفای زندگیمون رو میگفتیم به جای اینکه تایپ کنیم...